WOPR musi być podpisany.

WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 24.01.2017 r. (sygn. IV SA/Gl 1007/16) , kontrolował proces realizacji prawa do informacji, w którym to wnioskodawca zwrócił się do Spółki o udostępnienie:

,,1) skanów wszystkich faktur, jakie zostały opłacone przez Spółkę w okresie od czerwca do grudnia 2015 r.,

2) informacji na temat wysokości wynagrodzenia zasadniczego, a także dodatków do tego wynagrodzenia wszystkich:

– Członków Zarządu Spółki (w tym Prezesa),

– Członków Rady Nadzorczej Spółki,

– Członków Komisji Rewizyjnej Spółki (w przypadku istnienia tego organu),

– osób pełniących funkcję doradcze w stosunku do wyżej wymienionych organów, a pozostających ze Spółką w stosunku zlecenia lub umowy o pracę.

W uzasadnieniu wniosku wyjaśniono, że powodem, dla którego złożono wniosek o udostępnienie informacji publicznej jest chęć poznania w jaki sposób wydatkowane są publiczne pieniądze a uzyskane informacje w żądanym zakresie, pozwolą na przeanalizowanie zasadności poczynionych wydatków”. wyrok nie jest prawomocny.


WSA w Gliwicach w wyroku stwierdził m.in.: ,,wydanie decyzji (…), pomimo braku podpisu pod wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy stanowiło naruszenie przepisów art. 64 K.p.a. w zw. z art. 16 i art. 17 u.d.i.p. Albowiem zarówno wniosek o udostępnienie informacji publicznej, jak i wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy musi spełniać wymogi określone w K.p.a., w tym m.in. wymogi formalne (art. 63 K.p.a.).(…).

Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy zawierający braki formalne (takie jak brak podpisu), które nie zostały uzupełnione w trybie art. 64 § 2 K.p.a., podlega pozostawieniu bez rozpoznania. W takiej sytuacji niedopuszczalne jest merytoryczne rozpoznanie wniosku obarczonego brakiem formalnym”.

Podobnie orzekł WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 10.01.2017 (IV SAb/Gl 918/16). 


Komentarz dr Piotr Sitniewski: Wyrok jest słuszny o tyle, że przyjmiemy następujące założenia warunkowe: każde zachowanie inicjujące postępowanie w trybie udip,  nie musi na etapie składania wniosku spełniać wymogów podania w rozumieniu K.p.a. Jednak w sytuacji gdy podmiot zobowiązany musi wydać decyzję administracyjną, zaczynają obowiązywać reguły k.p.a., również dotyczące tego, że wniosek inicjujący musi spełniać wymogi zasady piśmienności określone w k.p.a. w szczególności w art. 63 par. 1-3a k.p.a.: 

,,Art. 63 [Forma]
§ 1. Podania (żądania, wyjaśnienia, odwołania, zażalenia) mogą być wnoszone pisemnie, telegraficznie, za pomocą telefaksu lub ustnie do protokołu, a także za pomocą innych środków komunikacji elektronicznej przez elektroniczną skrzynkę podawczą organu administracji publicznej utworzoną na podstawie ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
§ 2. Podanie powinno zawierać co najmniej wskazanie osoby, od której pochodzi, jej adres i żądanie oraz czynić zadość innym wymaganiom ustalonym w przepisach szczególnych.
§ 3. Podanie wniesione pisemnie albo ustnie do protokołu powinno być podpisane przez wnoszącego, a protokół ponadto przez pracownika, który go sporządził. Gdy podanie wnosi osoba, która nie może lub nie umie złożyć podpisu, podanie lub protokół podpisuje za nią inna osoba przez nią upoważniona, czyniąc o tym wzmiankę obok podpisu.
§ 3a. Podanie wniesione w formie dokumentu elektronicznego powinno:
1)być opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP, lub uwierzytelniane w sposób zapewniający możliwość potwierdzenia pochodzenia i integralności weryfikowanych danych w postaci elektronicznej;
2)zawierać dane w ustalonym formacie, zawartym we wzorze podania określonym w odrębnych przepisach, jeżeli te przepisy nakazują wnoszenie podań według określonego wzoru;
3) zawierać adres elektroniczny wnoszącego podanie.“.
——————————————————————————
A  zatem wnioskodawca w sytuacji potrzeby wydania decyzji, musi być bezwzględnie wezwany przez podmiot zobowiązany do uzupełnienia swojego wniosku poprzez dosłanie go podpisanego ręcznie, lub wysłanie EPUAP-em, lub faxem z czytelnym podpisem (patrz wyrok NSA z 20.08.2015 I OSK 2792/13 dot. faxu): ,,Odwołanie jest czynnością procesową strony, a zatem podstawowym jej elementem jest wyrażenie woli, której zewnętrznym objawem jest podpis. Wniesienie podania za pomocą telefaksu jest jedynie dopuszczalnym sposobem przekazania odwołania organowi. Nadanie w tym dopuszczalnym sposobie odwołania, które zawiera podpis strony i to własnoręczny, nie może być ocenione jako brak podpisu. Nie można w takim przypadku zaliczyć tego podpisu do technicznego odcisku pieczęci. Nie jest zatem dopuszczalna wykładnia formalistyczna art. 63 § 1 k.p.a. bez uwzględnienia dopuszczalnej technologii wnoszenia podań w tym za pomocą telefaksu. Tylko zatem w przypadku braku podpisu podania wniesionego za pomocą telefaksu, jego zatarcia, dla usunięcia wątpliwości, czy wolą strony jest wniesienie odwołania można uznać za konieczne wezwanie strony do podpisu lub potwierdzenia złożenia podpisu.”.
W przeciwnym wypadku, wobec nieskuteczności postępowania naprawczego z art. 64 par. 2 k.p.a. , jak słusznie orzekł WSA w Gliwicach ,  brak formalny musi skutkować pozostawieniem wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, pozostawieniem bez rozpoznania“.