WSA w Warszawie w wyroku z dnia 30 marca 2017 r. ( II SAB/Wa 737/16) kontrolował proces realizacji prawa do informacji , w którym to wnioskodawca wystąpił do MSZ o udostępnienie ,,informacji związanych z poddaniem Polski trzeciemu Powszechnemu Okresowemu Przeglądowi Praw Człowieka (Universal Periodic Review) przez Radę Praw Człowieka przy ONZ, tj. skanów dokumentów stanowiących wkłady do ww. raportu otrzymane przez MSZ od innych resortów i instytucji, o których mowa w odpowiedzi z 20.09. br. na wniosek z 19.09. br.: Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Prokuratury Krajowej, Ministerstwa Edukacji Narodowej, Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, Ministerstwa Sprawiedliwości, Ministerstwa Zdrowia, Pełnomocnika Rządu ds. Równego Traktowania oraz Komendy Głównej Policji, Rzecznika Praw Obywatelskich, Rzecznika Praw Dziecka oraz innych, do których MSZ wystosowało formalne pismo z prośbą o przekazanie wkładu do raportu UPR. Stowarzyszenie wniosło o udostępnienie informacji drogą elektroniczną”.

MSZ poinformował, że nie wszystkie wymienione ministerstwa i instytucje dostarczyły do MSZ swoje wkłady do raportu. Jednocześnie wskazał, że dokumenty mają charakter roboczy, służą do przygotowania ostatecznej wersji raportu i tym samym nie stanowią informacji publicznej.

WSA orzekł: ,,informację publiczną bezspornie stanowić będzie raport krajowy. Natomiast proces dochodzenia do wytworzenia raportu krajowego, na podstawie materiałów przedstawionych przez organy i instytucje państwa, nie stanowi elementu podlegającego upublicznieniu (nie stanowi informacji publicznej), chyba że materiały te zostałyby odrębnie – obok raportu krajowego – przedstawione przez Rzeczpospolitą Polską w ramach przeglądu dotyczącego przestrzegania praw człowieka. (…) Informacja w postaci skanów dokumentów stanowiących wkłady do raportu krajowego przygotowywanego w ramach trzeciego Powszechnego Okresowego Przeglądu Praw Człowieka otrzymane przez MSZ od innych resortów i instytucji, zasadnie uznana została przez organ za dokumentację wewnętrzną (mającą charakter roboczy) służącą do przygotowania ostatecznej wersji raportu, tj. oficjalnego stanowiska RP na arenie międzynarodowej, a tym samym – w tym stanie faktycznym – nie stanowiącą informacji publicznej w rozumieniu u.d.i.p.”.