WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 28 lutego 2018 r. (II SAB/Po 153/17) kontrolował proces realizacji prawa do informacji, w ramach którego wnioskodawca zapytał burmistrza o:

1. Czy podczas wyżej wspomnianego wyjazdu służbowego burmistrz odbył spotkania i rozmowy, w których poruszono sprawy publiczne, w szczególności dotyczące spraw gminy ?,
2. Z kim podczas wyżej wspomnianego wyjazdu służbowego burmistrz odbył spotkania i rozmowy, w których poruszono sprawy publiczne, w szczególności dotyczące spraw gminy ?,
3. Czy w premierze opery “Czarodziejski flet” brali udział inni pracownicy Urzędu Gminy w […] lub pracownicy innych jednostek organizacyjnych Gminy lub pracownicy podmiotów zależnych od Gminy ?.

W odpowiedzi Wnioskodawca otrzymał następującej treści informacje: 

,,(…) w zakresie pkt 1 i 2 wniosku żądana informacja nie spełnia przesłanek zawartych w art. 1 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, zaś odnośnie pkt 3 wniosku informujące, że w premierze opery “Czarodziejski flet” nie brał udziału żaden z pracowników Urzędu Gminy oraz innych jednostek organizacyjnych Gminy”. .

WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 28 lutego 2018 r. (II SAB/Po 153/17) orzekł m.in.:

,,prawo dostępu do informacji publicznej jest prawem politycznym obywateli związanym ze sprawowaniem przez nich, jako faktycznego suwerena, władzy w Państwie […]. Jak się bowiem zauważa – “prawo do informacji publicznej jest tu konsekwencją, a zarazem przesłanką ustrojowej zasady – pośrednio konstytucyjnej, tzn. niesformułowanej wprost w przepisach konstytucji, lecz z nich wywiedzionej – przejrzystości sprawowania władzy, zwanej inaczej zasadą jawności działania władzy publicznej ustanawianej dla ułatwienia realizacji społecznej kontroli władzy“. (W. Sokolewicz [w:] Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej Komentarz, Tom IV, Warszawa 2015, s. 4, tak samo wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 kwietnia 2015 r., sygn. akt K 14/13, OTK – A 2015, Nr 4, poz. 45). Dostęp do informacji publicznej jest zatem podmiotowym prawem obywatelskim, dzięki któremu obywatele otrzymują realną możliwość kontroli władz, wyrabiania sobie opinii o postępowaniu osób sprawujących funkcje publiczne i dzięki temu realnej możliwości oceny ich działań (…)”. 

,,Konsekwentnie, informacje o tym, czy podczas powyższego wyjazdu służbowego Burmistrz odbył spotkania i rozmowy, w których poruszono sprawy publiczne, w szczególności dotyczące spraw gminy oraz z kim podczas wyjazdu służbowego burmistrz odbył spotkania i rozmowy, w których poruszono sprawy publiczne, w szczególności dotyczące spraw gminy, stanowi informację publiczną. Jest to bowiem informacja o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne i związanej z wydatkowaniem środków publicznych”.

,,Skoro zaś informacja o spotkaniach służbowych i dotyczących spraw publicznych odbytych podczas wyjazdu służbowego jest informacją publiczną, obowiązkiem organu było zweryfikowanie, czy posiada taką informację. W sytuacji, zaś gdyby z wyjazdu służbowego nie sporządzono notatek czy też sprawozdań, obowiązkiem organu było podjęcie próby ustalenia, czy Burmistrz odbył rozmowy dotyczące spraw publicznych, a gdyby nie pamiętał, czy, względnie z kim miały one miejsce, lub nie potrafił odzwierciedlić ich przebiegu, udzielenie wnioskodawcy odpowiedzi, że organ nie posiada wnioskowanej informacji publicznej. Zauważyć bowiem należy, iż odmowa udostępnienia informacji ma charakter aktu woli, co oznacza, iż odmówić można wyłącznie udostępnienia informacji, którą podmiot zobowiązany posiada, zaś w przypadku nieposiadania wnioskowanej informacji właściwym sposobem rozpoznania wniosku jest poinformowanie o tym strony zwykłym pismem, czego jednakże skarżony podmiot nie uczynił, ograniczając się do stwierdzenia, że wnioskowane informacje nie posiadają przymiotu bycia informacjami o charakterze publicznym”.