WSA w Warszawie (wyrok z dnia 20.10.2016 r., sygn. II SA/Wa 708/16) kontrolując proces realizacji wniosku o udostępnienie informacji publicznej, w której to sprawie Wnioskodawca zwrócił się do Ministerstwa Sportu o udostępnienie : ,,Wysokości miesięcznego wynagrodzenia brutto i netto rzecznika prasowego Ministra Sportu i Turystyki za grudzień 2015 r. wraz ze wszystkimi dodatkami”, stwierdził: ,,Wykonywanie zadań z zakresu polityki informacyjnej Rządu nie stanowi czynności usługowej, co przesądza o pełnieniu przez rzecznika prasowego Ministra funkcji publicznej“.

Przywołany został jednocześnie pogląd wyrażony przez NSA w wyroku z dnia 15.06.2016 r., (sygn. I OSK 3217/14) wedle którego: ,,w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego prezentowany jest pogląd, iż pojęcie osoby pełniącej funkcję publiczną ma na gruncie u.d.i.p. autonomiczne i szersze znaczenie niż w art. 115 § 13 i 19 Kodeksu karnego” . W wyroku tym czytamy również dalej: ,,Przyjmując zatem racjonalność działania ustawodawcy założyć należy, że jego wolą było nadanie pojęciu “osób pełniących funkcje publiczną” autonomicznego znaczenia na gruncie u.d.i.p. Spostrzeżenie to koresponduje ze stanowiskiem doktryny, zgodnie z którym przepisy zarówno Kodeksu karnego, czy jak chociażby ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne, dokonują autonomicznie, jedynie na potrzeby wewnętrznej treści danego aktu normatywnego, definiowania omawianej kategorii podmiotowej, w konsekwencji czego użyte w określonym w nich znaczeniu pojęcia mogą stanowić zaledwie wskazówką interpretacyjną dla ustalenia desygnatów nazwy “osoba pełniąca funkcję publiczną”, użytej w u.d.i.p. (zob. J. Uliasz, Prawo do prywatności osób pełniących funkcje publiczne, “Samorząd Terytorialny” 2013, nr 3, s. 58).A zatem w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy wyraźnie stwierdzić, że pojęcie “osoby pełniąc ej funkcję publiczną” ma na gruncie u.d.i.p. autonomiczne i szersze znaczenie niż w art. 115 § 13 i 19 Kodeksu karnego. Użyte w art. 5 ust. 2 u.d.i.p. pojęcie “osoby pełniącej funkcję publiczną” obejmuje bowiem każdą osobę, która ma wpływ na kształtowanie spraw publicznych w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p., tj. na sferę publiczną. Taka wykładnia odpowiada intencjom twórców u.d.i.p. oraz najpełniej urzeczywistnia dyrektywę konstytucyjną wynikającą z art. 61 ust. 1 ustawy zasadniczej. Podkreślić przy tym należy, że ograniczenie dostępności informacji publicznej jest wyjątkiem od zasady (por. ust. 1 i 3 art. 61 Konstytucji RP), a zatem w myśl reguły – exceptiones non sunt extendendae – ewentualne wątpliwości w tym przedmiocie należy przesądzać na rzecz zasady jawności (por. wyrok NSA z dnia 18 marca 2015 r. sygn. akt I OSK 951/14 oraz wyrok NSA z dnia 8 lipca 2015 r. sygn.akt 1530/14).“.