WSA w Olsztynie w wyroku z dnia 24.10.217 r., (II SAB/Ol 65/17) kontrolował proces realizacji prawa do informacji, w ramach którego wnioskodawca zwrócił się do ,,Urzędu Wojewódzkiego o udostępnienie informacji publicznej dotyczącej postępowania Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli przy Wojewodzie wobec A. K., nauczyciela z Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w “[…]”, poprzez przekazanie kopii dokumentów dotyczących powyższego postępowania tj. wniosku o ukaranie sporządzonego przez Dyrektora, wniosku rzecznika dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, odwołania Rzecznika Dyscyplinarnego dla Nauczycieli przy Ministrze Edukacji Narodowej, protokołu rozprawy pierwszej instancji oraz protokołu przesłuchania Dyrektora Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w “[…]”, jak również 6-ciu personalnie wskazanych nauczycieli”.

Bardzo ważne dla wnioskodawców ! : Jeżeli  Wnioskodawcy chcą uzyskać określone informacje z obszaru postępowania dyscyplinarnego, adresatem wniosków powinien być zawsze Wojewoda, nie rzecznik dyscyplinarny ani komisja orzekająca. 

WSA w wyroku z dnia 24.10.217 r., (II SAB/Ol 65/17) stwierdził: m.in.: ,,Wojewoda jest podmiotem, o którym stanowi art. 4 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 u.d.i.p., zobowiązanym i dysponującym żądaną informacją, czyli treścią wnioskowanych dokumentów.

Nie można bowiem przyporządkować Przewodniczącego Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli przy Wojewodzie, czy też Rzecznika Dyscyplinarnego tejże Komisji do żadnej z kategorii podmiotów, o jakich mowa w art. 4 ust. 1 u.d.i.p. Pozycja przewodniczącego komisji dyscyplinarnej dla nauczycieli przy wojewodzie, jak i rzecznika dyscyplinarnego ma swoje oparcie w delegacji ustawowej zawartej w art. 85 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz.U.2017, poz. 1189 j.t. dalej jako KN) w rozdziale 10 zatytułowanym “Odpowiedzialność dyscyplinarna”). Natomiast szczegółowy zakres ich zadań określony został w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 22 stycznia 1998 r. w sprawie komisji dyscyplinarnych dla nauczycieli i trybu postępowania dyscyplinarnego (Dz. U. nr 15, poz. 64), zwanym dalej w skrócie: “rozporządzeniem”. Podkreślenia przy tym wymaga, że rozporządzenie to zgodnie z uchwałą Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 18 maja 2011 r., III PZP 1/11, nie utraciło mocy obowiązującej po upływie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy – Karta Nauczyciela (Dz. U. nr 19, poz. 239), co oznacza, że akt ten nadal obowiązuje (por. postanowienie NSA z dnia 6 września 2012 r., sygn. akt I OSK 1831/12, Lex Nr 1328085). Przepis art. 77 ust. 1 KN stanowi, że w sprawach dyscyplinarnych nauczycieli orzekają w pierwszej instancji komisje dyscyplinarne przy wojewodach dla nauczycieli wszystkich szkół na terenie województwa. Również organ, przy którym została powołana komisja, a więc wojewoda wyznacza w drodze zarządzenia dla każdej komisji dyscyplinarnej – rzecznika dyscyplinarnego i odpowiednią liczbę jego zastępców z grona podległych sobie pracowników (art. 79 ust. 1KN). Rzecznik dyscyplinarny powołany przy komisji dyscyplinarnej pierwszej instancji wszczyna postępowanie wyjaśniające na polecenie organu, który go powołał (art. 85 ust. 1 KN). Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego rzecznik dyscyplinarny, za zgodą organu, który go powołał, kieruje do komisji dyscyplinarnej pierwszej instancji wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego albo wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania wyjaśniającego (ust. 3). Wreszcie najistotniejsze, rzecznik dyscyplinarny i jego zastępcy są związani poleceniami organu, który ich powołał (art. 83 ust. 3 KN). Powyższa regulacja oznacza, że postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności dyscyplinarnej składa się niejako z dwóch faz postępowania, czyli podejmowania i prowadzenia określonych czynności przez rzecznika dyscyplinarnego oraz postępowania prowadzonego przez komisję dyscyplinarną przy wojewodzie. Jednocześnie analiza szczegółowych uprawnień i kompetencji, w jakie wyposażony został rzecznik dyscyplinarny, jak też przewodniczący komisji dyscyplinarnej przy wojewodzie nie pozwalają, w ocenie Sądu, na przyjęcie, że podmioty te są władne występować we własnym imieniu na zewnątrz z informacjami w sprawach objętych postępowaniem dyscyplinarnym, w tym zwłaszcza wydawać we własnym imieniu decyzje, bądź inne akty. Skład orzekający w niniejszej sprawie podziela tym samym stanowisko przyjęte w orzecznictwie sądów administracyjnych, że podmiotem obowiązanym do rozpatrzenia wniosku o udostępnienie informacji publicznej wytworzonej przez rzecznika dyscyplinarnego dla nauczycieli w związku z realizowanymi przez niego zadaniami publicznymi jest wojewoda (por. wyrok NSA z 10 stycznia 2013 r., sygn. akt I OSK 2318/12, dostępny w bazie orzeczeń CBOIS por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 grudnia 2012 r., sygn. akt I OSK 2034/12; z dnia 10 stycznia 2013 r., sygn. akt I OSK 2318/12 – dostępne w internetowej bazie orzeczeń NSA), jak również, że komisja dyscyplinarna dla nauczycieli przy wojewodzie ani przewodniczący tej komisji nie są podmiotami o jakich mowa w art. 4 ust. 1 u.d.i.p., (por: wyroki NSA z dnia 7 maja 2015 r. sygn. akt I OSK 1271/14 dostępne w internetowej bazie orzeczeń NSA).

Wobec powyższego należało stwierdzić, że to Wojewoda, jako organ władzy publicznej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p., jest podmiotem, do którego właściwie zostało skierowane żądanie skarżącego o udostępnienie wnioskowanych informacji, dysponującym uprawnieniami pozwalającymi we własnym imieniu i w przypisanej formie występować na zewnątrz. Do niego też należało przechowywanie żądanych przez stronę skarżącą informacji. Zatem organ ten był zobowiązany do załatwienia wniosku skarżącego(…)”.