WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 15.3.2018 r. (IV SA/Gl 382/17) kontrolował proces realizacji prawa do informacji w ramach którego wnioskodawca zwrócił się do Urzędu MIasta ,,o udostępnienie przez organ protokołów odbioru robót związanych z remontem instalacji elektrycznej i odgromowej w Przedszkolu Miejskim w P. We wniosku tym skarżący wniósł o przedłożenie dokumentów, które potwierdzają, że zachodziła konieczność wykonania tych robót”.

W odpowiedzi na powyższy wniosek, w piśmie z dnia 30.10.2017 r. organ poinformował skarżącego, że Gmina P. nie była inwestorem tej inwestycji.

WSA w Gliwicach stwierdził:,,Nie czyni zadość obowiązkom organu w tym zakresie, odpowiedź tej treści, jaka została skierowana do skarżącego w piśmie z dnia 30.10.2017 r. Organ nie stwierdził w tym piśmie – w sposób nie budzący wątpliwości, że wnioskowane dokumenty nie są w jego posiadaniu“. ,,Niewątpliwie zaś – jak sam trafnie podniósł w odpowiedzi na skargę, cytując wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2015r. “prawo dostępu do informacji publicznej oznacza dostęp do informacji będącej w posiadaniu organu, tym samym, gdy organ nie ma żądanej informacji i poinformuje o tym wnioskodawcę, nie pozostaje w bezczynności w udostępnieniu informacji publicznej”. Jednakże w przedmiotowej sprawie – jak już była o tym mowa wyżej – organ nie skierował do skarżącego informacji tej treści, tylko wskazał, że “Gmina P. nie była inwestorem tej inwestycji”. Nie zawarł zatem jasnej informacji, która została udzielona już po wniesieniu skargi – że nie dysponuje wnioskowanymi dokumentami, gdyż są one w posiadaniu osoby pełniącej obowiązki Dyrektora Przedszkola Miejskiego”.

Komentarz dr Piotr Sitniewski: Dla dopełnienia argumentacji jaką zastosował WSA w Gliwicach, warto dodać również cytat z wyroku NSA z 28.4.2015 r.  (I OSK 358/14) : ,,Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy o dostępie do informacji publicznej obowiązane są do udostępniania informacji publiczne władze oraz inne podmioty wykonujące administrację publiczną, będące w posiadaniu takich informacji. (…). Zatem podmiot, który zamierza zawiadomić stronę, że nie posiada jakichkolwiek wnioskowanych informacji, powinien po pierwsze w tym zakresie złożyć wobec strony oświadczenie, a po drugie twierdzenie takie w całości uwiarygodnić. W orzecznictwie powszechnie przyjmuje się, że. (…) Strona nie może domniemywać intencji adresata wniosku oraz samodzielnie domyślać się czy dysponuje on żądanymi informacjami, czy też danych tych, nawet w części nie posiada. Tym samym oświadczenie musi być jednoznaczne w swojej treści”. 

Poza  tym , czy rzeczywiście  wtego typu sprawie powinine orzekać WSA? Tego typu niedomówienia powinny być załatwiane w drodze mediacji.