Niezwykle ważny wyrok NSA, który potwierdza to co w praktyce w niektórych urzędach jest stosowane.

NSA w wyroku z dni 12 maja 2016 r. ( I OSK 1992/14) stwierdził: ,,Istnienie zarządzenia o charakterze wewnętrznym ma stanowić jedynie ułatwienie dla organu w kształtowaniu zindywidualizowanego wymiaru opłaty za udostępnienie informacji publicznej. Stanowi zatem akt pomocniczy, wewnętrzny, usprawniający działanie organu, a nie – podważający dostosowanie wysokości kosztów do przedmiotu żądania informacji publicznej w danej sprawie. Nie określa on bowiem a priori wysokości opłaty, lecz pomaga jedynie w jej ustaleniu w danej sprawie. Ustalenie tych kosztów, w związku z przygotowaniem informacji w formie papierowej oraz koniecznością dokonania wyłączenia danych, stosownie do wymogów ustawy o ochronie danych osobowych, na poziomie 0,07 zł za jedną kopię dokumentu, nie stanowiło naruszenia art. 15 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej”.

Komentarz dr Piotr Sitniewski : W pełni popieram taki właśnie sposób analizy i stosowania zasad wyrażonych w art. 7 ust. 2 ale przede wszystkim zasad wynikających z treści art. 15 udip. Podmiot może ustalić regulamin ustalania opłat z zamieszczonym w nim swoistym ,cenniku” jeżeli ma on na celu pomóc w indywidualizacji kwoty za przekształcenie informacji wnioskowanej (przekształconej NIE PRZETWORZONEJ !!) , a wskazane w zarządzeniu (nazwa akty jest rzeczą wtórną) kwoty za poszczególne czynności, ich wysokość, mają być znane i przewidywalne również dla podmiotu wnioskującego.

Czym innym jest kwestia egzekucji tej kwoty, co stanowi całkiem inne zagadnienie, o czym opowiem Państwu następnym razem.