Anonimizacja nie oznacza bezczynnności.

WSA w Opolu w wyroku z dnia 4 lipca 2018 r. (II SAB/Op 58/18) kontrolując proces realizacji prawa do informacji stwierdził min.:

,, (…) wykreślenie danych, poprzez anonimizację, nie jest zmianą o charakterze jakościowym, prowadzącą do powstania nowej informacji, lecz zwykłym zabiegiem technicznym związanym z rozpatrywaniem wniosku o udostępnienie informacji publicznej. Żaden też z przepisów ustawy nie nakazuje wydania decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej w związku z dokonaniem anonimizacji udostępnianej informacji publicznej, zaś udostępnienie zanonimizowanego dokumentu w związku ze złożonym wnioskiem nie oznacza pozostawania przez podmiot zobowiązany w bezczynności

Przewidziane w art. 5 ust. 2 u.d.i.p. ograniczenie prawa do informacji publicznej nie oznacza bezwzględnego zakazu udostępnienia informacji zawierających np. dane wrażliwe. Gdy żądane dokumenty zawierają takie właśnie dane, mogą one zostać udostępnione w kopii (kserokopii, zeskanowanej kopii), z której usuwa się takie elementy. Wyłączenie pewnych danych ze względu na ochronę tajemnic ustawowo chronionych, prywatność osoby fizycznej czy też tajemnicę przedsiębiorcy z treści udostępnianej informacji publicznej nie powoduje przy tym nadania tej informacji charakteru informacji przetworzonej. Postępowanie w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej ma charakter odformalizowany. Z ustawy nie wynika też wymóg złożenia przez podmiot żądający udostępnienia informacji publicznej, wniosku o dokonanie anonimizacji informacji podlegających ochronie na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy. Jego brak, nie może uzasadniać wydania decyzji odmownej.

Dopiero w razie ustalenia, że istnieje potrzeba ochrony wartości wskazanych w art. 5 ust. 2 ustawy, a celu tego w dostateczny sposób nie spełni anonimizacja danych wrażliwych objętych taką ochroną, organ będący adresatem wniosku o udostępnienie informacji publicznej powinien – na podstawie art. 16 ustawy, wydać decyzję odmawiającą udostępnienia informacji publicznej, powołując się na art. 5 ust. 2 ustawy (por. wyrok WSA w Łodzi z dnia 6 sierpnia 2014 r., sygn. akt II SA/Łd 537/14, dostępne na http://orzeczenia.nsa.gov.pl)”.