WSA w Gorzowie Wielkopolskim kontrolując proces realizacji prawa do informacji, w wyroku z dnia 22.03.2017 r. (sygn. II SAB/Go 5/17) stwierdził: ,,,, wniosek Towarzystwa o udzielenie wsparcia, skierowany do organu władzy publicznej dotyczył, i w tym przypadku nawet prowadził do rozdysponowania środkami publicznymi z budżetu miasta, a zatem dotyczył działania w sferze publicznej organów władzy publicznej, co w konsekwencji pozwala przyjąć, iż mieści się w zakresie pojęcia informacji publicznej. Ważne jest bowiem, nie to w jaki sposób organ wszedł w posiadanie w/w dokumentu, ale że dokument ten skutkował podjęciem przez organ działań w zakresie realizacji zadań publicznych i odnosił się do niego bezpośrednio. Choć na marginesie dodać należy, iż przy udostępnianiu informacji publicznej zawartej w dokumencie prywatnym organ zobowiązany jest uwzględnić ograniczenia w dostępie do informacji wynikające z art. 5 u.d.i.p., a więc przede wszystkim prawo do prywatności osoby fizycznej, tajemnicę przedsiębiorcy, tajemnicę lekarską, ochronę informacji niejawnych oraz innych tajemnic ustawowo chronionych i w konsekwencji zastosować właściwy tok postępowania określony w u.d.i.p.”

W sprawie wnioskodawca wystąpił ,,doPrezydenta Miasta z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej w zakresie formy wsparcia udzielonego Towarzystwu w wyjeździe do (…), w tym wszelkich dokumentów związanych z tym wsparciem: wniosku o wsparcie, ewentualnych umów, rozliczeń, sprawozdań, faktur i innych dokumentów związanych ze wsparciem”.

WSA analizując sytuację, stwierdził: ,,należało zatem dokonać oceny czy dokument, którego udostępnienia domagała się skarżąca, stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy z dnia z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U z 2015 r. poz. 2058 – określanej dalej jako u.d.i.p.). Dopiero bowiem ustalenie powyższej okoliczności pozwala stwierdzić, że w sprawie spełniona została przedmiotowa przesłanka umożliwiająca zastosowanie przepisów i trybów określonych w u.d.i.p. W sytuacji bowiem kiedy określona informacja nie stanowi informacji publicznej w rozumieniu u.d.i.p. organ, do którego skierowany został wniosek o udostępnienie informacji zobowiązany jest jedynie do poinformowania pisemnie wnioskodawcy o tymże fakcie. Pojęcie informacji publicznej ustawodawca określił w art. 1 ust. 1 i art. 6 u.d.i.p. W świetle tych przepisów informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 u.d.i.p. Przy czym podkreślić należy, iż art. 6 cyt. ustawy wskazuje jedynie przykładowe kategorie danych stanowiących informację publiczną. Do definicji informacji publicznej wielokrotnie odnosił się Naczelny Sąd Administracyjny, stwierdzając, że należy za taką uznać informacje wytworzone przez władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne a także inne podmioty, które wykonują funkcje publiczne lub gospodarują mieniem publicznym (komunalnym bądź Skarbu Państwa), jak również informacje odnoszące się do wspomnianych władz, osób i innych podmiotów, niezależnie od tego, przez kogo zostały wytworzone (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 20 października 2002 r., sygn. akt II SA 1956/02, LEX nr 78062 oraz z dnia 22 czerwca 2010 r., sygn. akt I OSK 385/10, LEX nr 647919). Wspomniana wykładnia pojęcia informacji publicznej opiera się przede wszystkim na treści art. 61 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, wskazującego jako kryterium udostępniania informacji, czy dotyczy ona działalności organów władzy publicznej lub osób pełniących funkcje publiczne. Spośród informacji dotyczących podmiotów innych niż władze publiczne i osoby pełniące funkcje publiczne, a zatem organów samorządu gospodarczego i zawodowego oraz innych osób i jednostek organizacyjnych, charakter informacji publicznej należy przypisać jedynie tym, które odnoszą się do wskazanej w art. 61 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej publicznej sfery ich działalności, a więc wykonywania zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa. Nieistotny jest dla zakwalifikowania informacji jako informacji publicznej moment jej wytworzenia. Informację publiczną mogą zatem również zawierać materiały archiwalne bądź może ona dotyczyć zamierzeń organów publicznych (M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Toruń 2002, s. 33-34).

Informacją publiczną jest więc treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty niebędące organami administracji publicznej, a które na podstawie ustawy zostały zobowiązane do udostępniania informacji, które mają walor informacji publicznej, przy czym należy tu odróżnić dokumenty urzędowe od dokumentów prywatnych. Zgodnie z art. 6 ust. 2 u.d.i.p. dokumentem urzędowym w rozumieniu ustawy jest treść oświadczenia woli lub wiedzy, utrwalona i podpisana w dowolnej formie przez funkcjonariusza publicznego w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego, w ramach jego kompetencji, skierowana do innego podmiotu lub złożona do akt sprawy. Niewątpliwie przymiot informacji publicznej posiadają wszelkiego rodzaju dokumenty urzędowe organu (będące dowodem tego, co w nich urzędowo stwierdzono, zaświadczono bądź podano), wytworzone w ramach realizacji powierzonych mu zadań, a więc dokumenty powstałe w związku z prowadzeniem konkretnych spraw. Przymiot taki posiadać może także treść dokumentów, których podmiot używa do zrealizowania powierzonych mu prawem zadań. Ważne jedynie jest to, by dokumenty takie służyły realizowaniu zadań publicznych przez tego adresata wniosku i odnosiły się do niego bezpośrednio.

Orzecznictwo sądów administracyjnych prezentuje niejednoznaczne stanowisko w zakresie stosowania u.d.i.p. do dokumentów innych niż urzędowe i ich udostępniania, co często determinowane jest okolicznościami i stanem faktycznym konkretnej sprawy sądowoadministracyjnej.

Odnosząc powyższe rozważania do rozpoznawanej sprawy, a w szczególności do wniosku Towarzystwa o wsparcie organu objętego wnioskiem skarżącej o udostępnienie informacji publicznej Sąd opowiedział się za szerokim rozumieniem definicji pojęcia informacji publicznej, uznając, iż informacją publiczną są nie tylko dokumenty urzędowe, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 u.d.i.p., ale też inne dokumenty, których treść jest związana z działaniami organów władzy publicznej. W okolicznościach rozpoznawanej sprawy Sąd uznał, iż wniosek Towarzystwa o udzielenie wsparcia, skierowany do organu władzy publicznej dotyczył, i w tym przypadku nawet prowadził do rozdysponowania środkami publicznymi z budżetu miasta, a zatem dotyczył działania w sferze publicznej organów władzy publicznej, co w konsekwencji pozwala przyjąć, iż mieści się w zakresie pojęcia informacji publicznej. Ważne jest bowiem, nie to w jaki sposób organ wszedł w posiadanie w/w dokumentu, ale że dokument ten skutkował podjęciem przez organ działań w zakresie realizacji zadań publicznych i odnosił się do niego bezpośrednio ( vide: wyrok NSA: z dnia 7 lipca 2016 r., sygn. akt I OSK 39/15, z dnia 1 października 2014 r., sygn. akt I OSK 358/14)”.