NSA w wyroku z dnia 11.12.2018 r. (I OSK 2906/16) oddalił skargę kasacyjną do wyroku WSA w Warszawie z 29.7..2016 r. (II SA/Wa 1900/15). POminę w tym miejscu opis sprawy bo on nie jest tu istotny, tak jak istotne jest niezwykle kalrowne i w pełni przeknywujące stwierdzenie NSA odnośnie istoty tajemnicy przedsiębiorcy w rozumieniu art. 5 ust. UDIP.

NSA stwierdził m.in.: ,,nie sposób zgodzić się z poglądem, że ustalając, czy dana informacja stanowi tajemnicę przedsiębiorcy, organ zobowiązany jest jedynie zbadać, czy informacja ta jest związana z prowadzoną przez przedsiębiorcę działalnością, czy jest znana jedynie określonemu kręgowi osób i czy przedsiębiorca podjął wobec niej wystarczające środki ochrony w celu zachowania jej poufności, a nie jest zobowiązany do weryfikacji, czy zastrzeżona jako tajemnica przedsiębiorcy informacja posiada określoną wartość dla przedsiębiorcy”. 

,,Skoro zatem nie jest tu wystarczające zastrzeżenie przedsiębiorcy o objęciu informacji poufnością, czyli spełnienie przesłanki formalnej, to organ nie tylko może, ale jest zobowiązany uznać, że dana informacja nie jest tajemnicą przedsiębiorcy, gdy – mimo, że jest ona związana z prowadzoną przez przedsiębiorcę działalnością, znana jest jedynie określonemu kręgowi osób i wobec której przedsiębiorca podjął wystarczające środki ochrony w celu zachowania jej poufności – nie wykaże, że ma ona charakter informacji technicznej, technologicznej, organizacyjnej przedsiębiorstwa lub innej informacji posiadającej wartość gospodarczą”.

komentarz dr Piotr Sitniewski:  

Wyrok ma ogromne znaczenie praktyczne dla podmiotów obowiązanych do stosowania UDIP, ktore są w posiadaniu np.  umów zawartych z przedsębiorcami, co do których przedsiebiorcy zastzregają ich jawność z powołaniem się na taemnicę przedsiębiorcy.

To co powinno po lekturze uzasadnienia pozostać w pamięci każdego pracownika urzędu miasta/ministerstwa/starosta etc. to trzy zasady postępowania z dokumentami objetymi tajemnica przedsiębiorcy:

ZASADA 1. – to przesiębiorca zastrzega niejawność z powołaniem się na art. 5  ust. 2 – tajemnicę przedsiębiorcy, nie podmiot obowiazany do którego wpłynął wniosek o udostępnienie informacji publicznej.

ZASADA 2 – Samo zastrzeżenie przez przedsiębiorcę, co do zasady nie czyni automatycznie niejawnym przedmiotu zastrzeżenia.

ZASADA 3 –  pracownik urzędu do którego wpłynął wniosek, musi dokonać oceny, czy są spełnione dwa elementy by wydać decyzję o odmowie udostępnienia informacji z powołaniem się na tajemnicę przesiębiorcy: 1) element formalny – przedsiębiorca zastrzegł tajemnice, i zachowuje te dane w poufności 2) element materialny : czy przedmiot zastrzeżenia może rzeczywiście obiektywnie mieć wartość gospodarczą dla przedsiębiorcy. Nie wystarczy, że jest związany z prowadzoną działalnością.

W tym miejscu załączam  krótkie zestawienie orzeczeń sądowych dotyczące tajemnicy przedsiębiorcy.

orzecznictwo