Tajemnica przedsiębiorcy -jak ją uzasadaniać.

WSA w Warszawie w wyroku z 8.11.2019 r. (II SA/Wa 1049/19) poczynił ciekawe rozważania i dokładną analize sytuacji w której GDDKiA odmówiła udostęnienie okręslonych umów z powołanie się na tajemnicę przedsiębiorcy.

W wyroku WSA czytamy m.in.: 

  1. ,,W doktrynie przyjmuje się, że ze stanem poufności będziemy mieli do czynienia tylko wtedy, gdy przedsiębiorca kontroluje liczbę i charakter osób mających dostęp do określonych informacji.” (E. Nowińska, M. Du Vail, Komentarz do ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, Warszawa 2013 r.). Informację poufną można zatem uznać za tajemnicę, kiedy przedsiębiorca ma wolę, by pozostała ona tajemnicą dla pewnych kół odbiorców, konkurentów, wola ta dla innych osób musi być rozpoznawalna. Ustawodawca nie przesądził przy tym, jakie to mianowicie mają być działania. Wydaje się więc, że każdy sposób działania, który wskazuje, że określone informacje są traktowane jako poufne, będzie stanowić realizację omawianego zalecenia ustawowego. Z tego względu ustawowe wymaganie podjęcia niezbędnych działań spełni także podjęcie pewnych czynności konkludentnych, jak np. zastrzeżenie poufności informacji i dopuszczenie do informacji jedynie wąskiego kręgu pracowników. W konkretnych okolicznościach o obowiązku dochowania tajemnicy może przesądzać sam charakter informacji w powiązaniu z poziomem wiedzy zawodowej osób, które weszły w ich posiadanie”
  2. ,,NSA w wyroku z dnia 5 kwietnia 2013 r. (I OSK 191/13) wskazał, iż kontrola sądowa podejmowanych działań w sprawie odmowy udostępnienia informacji publicznej, z uwagi na tajemnicę przedsiębiorstwa, musi być pełna, a zatem musi być prowadzona na podstawie dokumentów źródłowych. Ewentualne przedstawienie sądowi administracyjnemu dokumentów, których udostępnienia odmawia się wnioskodawcy, nie oznacza, że strona będzie mogła się z nimi zapoznać w ramach prawa do przeglądania akt sprawy w sądzie. W przypadku, w którym istota sporu sprowadza się do odmowy udostępnienia konkretnych dokumentów (w ramach żądania udostępnienia informacji publicznej), dokumenty te nie podlegają udostępnieniu zainteresowanemu w trakcie postępowania sądowego”
  3. ,,Realizując powyższy obowiązek Sąd zapoznał się z treścią ugody zawartej pomiędzy GDDKiA a konsorcjum […] a także z treścią Umowy o organizacji negocjacji zawartej miedzy stronami, której postanowienia (zgodnie z wolą stron) mają zastosowanie także do zawartej ugody”
  4. ,,Z treści tych dokumentów wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że GDDKiA oraz konsorcjum […] podjęły działania w celu zachowania w poufności prowadzonych negocjacji oraz zawartej w ich wyniku ugody. Przesłanka formalna tajemnicy przedsiębiorstwa została tym samym spełniona, gdyż treść ugody została objęta poufnością, a strony zobowiązały się wzajemnie do jej ujawnienie tylko na rzecz podmiotów wymienionych w ugodzie”
  5. ,,Nieuzasadniony jest w tym kontekście podniesiony w skardze zarzut naruszenia art. 35 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 869), który przewiduje jawność umów zawieranych w sferze publicznej. Z przepisu tego wynika, że klauzule umowne dotyczące wyłączenia jawności ze względu na tajemnicę przedsiębiorstwa w umowach zawieranych przez jednostki sektora finansów publicznych lub inne podmioty, o ile wynikające z umowy zobowiązanie jest realizowane lub przeznaczone do realizacji ze środków publicznych, uważa się za niezastrzeżone, z wyłączeniem informacji technicznych, technologicznych, organizacyjnych przedsiębiorstwa lub innych posiadających wartość gospodarczą, w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich w tajemnicy, lub w przypadku gdy jednostka sektora finansów publicznych wykaże, że informacja stanowi tajemnicę przedsiębiorstwa z uwagi na to, że wymaga tego istotny interes publiczny lub ważny interes państwa”
  6. Z przepisu tego wynika zasada domniemania nie zastrzeżenia klauzuli dotyczącej wyłączenia jawności w umowach zawieranych przez jednostki sektora finansów publicznych lub inne podmioty, o ile wynikające z umowy zobowiązanie jest realizowane lub przeznaczone do realizacji ze środków publicznych. Tymczasem z treści ugody zawartej z konsorcjum […] nie wynika żadne zobowiązanie dla GDDKiA realizowane lub przeznaczone do realizacji ze środków publicznych. W rozpoznawanej sprawie nie obowiązywało zatem wynikające z art. 35 ustawy o finansach publicznych domniemanie braku wyłączenia jawności postanowień zawartej ugody”
  7. ,,Dokonana przez Sąd analiza treści zawartej ugody, wskazuje na zasadność twierdzeń Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad mówiących, że treść tej ugody zawiera informacje posiadające dla członków konsorcjum […] wartość gospodarczą. Treść ugody z […] maja 2017 r., określa bowiem zobowiązania finansowe przedsiębiorców wchodzących w skład konsorcjum […] wobec GDDKiA w związku z zakończonym sporem, a także zawiera informacje dotyczące rozliczeń o charakterze finansowym pomiędzy członkami tego konsorcjum. Ujawnienie takich informacji przedsiębiorstwom konkurencyjnym oraz ewentualnym kontrahentom mogłoby zatem wpłynąć negatywnie na sytuację finansową członków konsorcjum […] oraz ich pozycję negocjacyjną, a tym samym narazić ich na niekorzystne zmiany w zakresie ich pozycji na rynku usług budowlanych, zarówno w Polsce, jak i w innych krajach oraz poniesienie szkód finansowych. W ocenie Sądu, w świetle powyższych ustaleń jako prawidłowe należy uznać stanowisko Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad że treść ugody o udostępnienie której wystąpiło Stowarzyszenie […] pomimo, iż ma charakter informacji publicznej, nie mogła zostać udostępniona z uwagi na ograniczenie wynikające z art. 5 ust. 2 u.d.i.p.”
  8. ,,Pomimo bowiem, że stroną zawartej ugody jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, to okoliczność ta nie wyłączała obowiązku badania, czy w sprawie nie zachodzą przesłanki wskazane w tym przepisie. W ocenie Sądu w sprawie tej nie było natomiast podstaw do powoływania się w decyzji odmownej na tajemnicę negocjacji o której stanowi art. 721§ 1 Kodeksu cywilnego, gdyż przedmiotem wniosku o udostępnienie informacji publicznej nie były informacje uzyskane przez GDDKiA w trakcie negocjacji z konsorcjum […], lecz wyłącznie treść zawartej ugody, będącej wynikiem tych negocjacji. Powyższe nie miało jednak wpływu na prawidłowość wydanej decyzji”.