TAJEMNICA AGENCJI RATINGOWEJ

WSA w Warszawie w wyroku z dnia 29.11.2017 r., (II SA/Wa 932/17) kontrolował proces realizacji prawa do infomracji, w ramach  którego wnioskodawca zwrócił się do MInistra Finanasów o treść ,,umów, jakie Minister Finansów zawartych z agencjami ratingowymi, oraz o treść korespondencji, jaką Minister Finansów prowadził z agencją ratingową […] w ciągu ostatnich 6 miesięcy wraz z dokumentami na jakie wskazał Minister Finansów w wypowiedzi zamieszczonej pod linkiem (…)”.


MInister Fianasów wydał decyzję o odmowie powołując się na klazulę tajemnicy przedsiębiorcy. Decyzja została ppdtrzymana w mocy w trybie rozpatrzenia wniosku o ponowne wrozpatrzenie sprawy. Do WSA trafiła skarga. Skrazący argumentował m.in. , że : ,, rating to ocena zdolności kredytowej danego podmiotu, m.in. państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, dokonywana przez inny niezależny i wyspecjalizowany podmiot zwany agencją ratingową. Rating, określając sytuację finansową danego regionu lub państwa, odgrywa dużą rolę dla każdego społeczeństwa, mimo tego, iż nie musi ono posiadać fachowej wiedzy z zakresu ekonomii. Dlatego obywatel powinien mieć prawo dowiedzieć się, jak taki rating jest ustalany, tym bardziej, że dotyczy on Rzeczypospolitej Polskiej a nadto, zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy o finansach publicznych gospodarka finansami publicznymi jest jawna”.


WSA stwierdził m.in.: ,,Agencje ratingowe zajmują się badaniem wiarygodności kredytowej określonego podmiotu, badając poszczególne sfery działalności tego podmiotu. W tych badaniach agencje stosują wypracowane przez siebie, zindywidualizowane metody gromadzenia i przetwarzania informacji, przyjęte modele oceny i stosowane metody badawcze. Te informacje właśnie stanowią know-how takiej agencji. Dlatego nie może zostać ujawniona jakakolwiek korespondencja z agencjami ratingowymi, ponieważ każdy dokument ma charakter badawczy, tzn. zawiera informację, które w większym lub mniejszym stopniu są brane pod uwagę przy wystawianiu przez agencję oceny wiarygodności kredytowej, a przekazywane informacje wskazują na stosowane metody badawcze i przyjęte przez agencję zasady postępowania.

Umowy stanowią podstawy współpracy agencji ze swoim klientem, w których również znajdują się postanowienia wskazujące na przyjęte przez daną agencję zasady postępowanie i stosowane metody, które stanowią tajemnicę przedsiębiorcy.

Dlatego agencje nie ujawniają ani umów jakie podpisują w sprawach ratingu, jak i korespondencji ze swoimi partnerami z tych umów. W tym aspekcie sprawy wszystkie agencje wypowiedziały się dwukrotnie, konsekwentnie odmawiając udostępnienia obu żądanych wnioskiem informacji.

Zatem ujawnieniem żądanych we wniosku informacji byłoby de facto ujawnieniem know-how agencji, stosowanym w procesie badawczym, który stanowi dorobek wieloletniej działalności tych agencji, co niewątpliwie stanowi tajemnicę przedsiębiorcy – agencji ratingowych, z którymi Minister Rozwoju i Finansów ma zawarte umowy.

Nadto klauzule umowne dotyczące wyłączenia jawności ze względu na tajemnicę przedsiębiorstwa w sprawach związanych z emisjami skarbowych papierów wartościowych i innych działań związanych bezpośrednio z zarządzaniem państwowym długiem publicznym są dopuszczalne w świetle art. 84 w związku z art. 35 ustawy o finansach publicznych.

Podobne stanowisko zajął NSA w wyroku z dnia 7 lipca 2013 r. sygn. I OSK 511/13. Do działań związanych bezpośrednio z zarządzaniem państwowym długiem publicznym należy zaliczyć współpracę z agencjami ratingowymi, które badają i dokonują oceny długoterminowej zdolności kredytowej RP, a zwłaszcza zaliczanych do długu publicznego obligacji skarbowych”.

,,W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie cała argumentacja przedstawiona w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji jest przekonywująca oraz wyczerpująca w kontekście art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej w zw. z art. 11 ust. 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji”.

Leave a Comment