WSA w Krakowie kontrolując proces realizacji prawa do informacji, w wyroku z dnia 14 marca 20117 r. ( sygn. II SAB/Kr 28/17)  rozpatrywał skargę na bezczynność burmistrza. Wnioskujący zażądał udostępnienia informacji na temat ,,liczby skarg złożonych na działalność Burmistrza Miasta i Gminy N. od dnia 25.11.2013 do dnia złożenia niniejszego wniosku”, Burmistrz odpowiedział, że nie posiada takich  informacji. Wnioskujący złozył skargę argumentując, że powinien przekazać wniosek wedle właściwości.

WSA w Krakowie stwierdził ,,

Postępowanie w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej ma charakter szczególny. Należy bowiem zauważyć, że postępowanie o udostępnienie informacji publicznej nie jest postępowaniem wskazanym w rozdziale 1, określającym zakres obowiązywania Kodeksu postępowania administracyjnego. Przepisy k.p.a. można tym samym stosować tylko wtedy, gdy tak stanowi ustawa o dostępie do informacji publicznej. Zgodnie bowiem z treścią art. 16 ust. 1 i 2 u.d.i.p. przepisy k.p.a. stosuje się jedynie do decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej oraz umorzenia postępowania o udostępnienie informacji publicznej. Z powyższego wynika, że na podmiocie, do którego skierowano wniosek o udostępnienie informacji publicznej, nie spoczywa obowiązek przekazania takiego wniosku do podmiotu właściwego, zgodnie z dyspozycją art. 65 § 1 k.p.a. (I. Kamińska, M. Rozbicka-Ostrowska, Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz, WK 2016, Komentarz do art. 4., LEX; wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 30 stycznia 2013 r., II SAB/Bd 135/12, LEX nr 1298654; por. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 27 sierpnia 2013 r., IV SAB/Wr 53/13, LEX nr 1662318; wyrok NSA w Warszawie z dnia 16 grudnia 2009 r., I OSK 1116/09; LEX nr 594900). W sytuacji braku informacji, która to sytuacja ma miejsce w przedmiotowej sprawie, organ powinien jedynie o tym poinformować wnioskodawcę, w drodze pisma informującego, będącego odpowiedzią na wniosek, co uwalnia organ od zarzutu bezczynności (wyrok WSA w Opolu z dnia 14 lipca 2016 r., II SAB/Op 40/16, LEX nr 2086528). Informacja o braku danych dotyczących liczby skarg złożonych na Burmistrza Miasta i Gminy N. została udzielona skarżącej pismem z dnia 8 grudnia 2016 r. Należy zaznaczyć, że skarżąca nie kwestionowała zasadności tej informacji, poprzestając na wskazaniu, że Burmistrz Gminy A. winien przekazać sprawę do rozpoznania według właściwości”.

komentarz dr Piotr Sitniewski: mimo anonimizacji wyroku można się domyśleć, że wnioskujący pytał burmistrza A. o burmistrza N. Czyli rzeczywiście burmistrz A nie posiada żądnych informacji co do liczby skarg złożonych na burmistrza N. Jeśli tak, to oczywiście wyrok jest słuszny. 

Ale czy nie byłoby zasadnym, by burmistrz A. poinformował dodatkowo, że w sposób oczywisty nie jest włąściwy, gdyż wnioskujący pomylił właściwość miejscową? Prawdopodobnie nie byłoby skargi.

Dodać należy jeszcze wyrok NSA z 30.01.2015 ( I OSK 585/14) który jasno sprawę rozstrzygnął: ,, Art. 16 ust. 2 u.d.i.p. odsyła bowiem tylko w tym zakresie do przepisów k.p.a. Nie stosuje się wobec tego przepisu art. 65 § 1 k.p.a. nakazującego organowi, do którego wniesiono podanie, a który nie jest właściwy do jego załatwienia – przekazanie podania do organu właściwego. Tak więc ani Komendant Rejonowy Policji nie był zobowiązany do przekazania żądanych we wniosku akt postępowania wyjaśniającego Komendantowi Stołecznemu Policji, ani też ten ostatni nie był zobowiązany do rozpoznania wniosku, nie był bowiem jego bezpośrednim adresatem”.

Na marginesie: Od wielu lat jest dla mnie niezrozumiałym dlaczego sądy administracyjne anonimizują wyroki odnoszące się do podmiotów publicznych, w zakresie w jakim te skargi dotyczą ich publicznej działalności. Dlaczego wyrok ten i absolutna większość pozostałych, jest anonimizowana gdy chodzi o nazwę jednostki samorządu terytorialnego? Brak jest w tym zakresie określonej standaryzacji, gdyż zdarzały się w CBOSA wyroki, które były anonimizowane na początku, by już później w treści uzasadnienia podawać pełną nazwę jednostki. To wymaga określonego wystandaryzowania na poziomie centralnym.