NSA w wyroku z dnia 22.3.2019 r. (I OSK 1251/17) kontrolował proces realizacji prawa do informacji,w ramach którego do burmistrza zwrócił się w trybie u.d.i.p. wnioskodawca o udostępnienie decyzji wydanej kilkanaście lat temu. Burmistrz odpowiedział, że nie posiada żądanej informacji. POminę w daslzej cześci ustalenia WSA we Wrocławiu, który oddalił skargę (wyrok z 19.1.2017 r.; IV SAB/Wr 105/16).

W Y R O K      N S A 

Naczelny Sąd Adminstracyjny w wyroku z dnia 22.3.2019 r. (I OSK 1251/17) stwierdził m.in.:

1. ,,W przedmiotowej sprawie, Naczelny Sąd Administracyjny w ramach rekonstrukcji zarzutów dokonanej po przeanalizowaniu uzasadnienia skargi kasacyjnej (czego mógł dokonać – por. pogląd wyrażony w uchwale pełnego składu NSA z dnia 26.10.2009r. (sygn. akt I OPS 10/09) przyjął, że skarżący kasacyjnie, kwestionując zasadność wyroku oddalającego skargę, w istocie zarzuca naruszenie art. 151 P.p.s.a. wiążąc naruszenie tego przepisu z naruszeniem art. 6 ust. 2 u.d.i.p. i faktycznie naruszeniem art. 4 ust. 3 u.d.i.p., poprzez przyjęcie przez Sąd I instancji, że Burmistrz  […] w piśmie  […] wykazał, że nie dysponuje dokumentami żądanymi przez wnioskodawcę, mimo że w sprawie istniały przesłanki do zastosowania art. 149 P.p.s.a.”
2. ,,Z art. 4 ust. 3 u.d.i.p. wynika, że obowiązane do udostępnienia informacji publicznej są podmioty, o których mowa w ust. 1 i 2, będące w posiadaniu takich informacji. Dysponent informacji publicznej jest zobowiązany do jej udostępnienia tylko wówczas, gdy informacja fizycznie istnieje, nie została wcześniej udostępniona wnioskodawcy i nie funkcjonuje w obiegu publicznym. W sytuacji, gdy wnioskodawca domaga się udostępnienia informacji niebędących w posiadaniu adresata wniosku w dniu jego złożenia, a więc nie jest możliwa realizacja żądania udostępnienia informacji publicznej, wówczas organ powinien o tym poinformować wnioskodawcę w drodze zwykłego pisma, to jednak udzielona odpowiedź nie może sprowadzać się jedynie do jednozdaniowego stwierdzenia o nieposiadaniu żądanej informacji publicznej, lecz musi zawierać dostateczne wyjaśnienie przyczyny takiego stanu rzeczy. Tylko w takim przypadku pismo informujące o tym, stanowi odpowiedź na wniosek, co uwalnia adresata wniosku od zarzutu bezczynności”
3. ,,S sprawie brak było podstawy do przyjęcia, że Burmistrz w dostateczny sposób wykazał, że nie jest w posiadaniu wnioskowanej […] informacji publicznej. Przedstawienie dodatkowej argumentacji potwierdzającej fakt nieposiadania żądanej informacji publicznej dopiero na etapie postępowania sądowoadministracyjnego nie stanowi o prawidłowym załatwieniu wniosku, gdyż te kwestie powinny być ewentualnie wyjaśnione już w piśmie z dnia 13 kwietnia 2016 r. Ponadto stwierdzić należy, iż nawet to dodatkowe wyjaśnienie nadal nie stanowi uwiarygodnienia przez Burmistrza Miasta i Gminy […] faktu nieposiadania w swoich zasobach wnioskowanej informacji publicznej. Skoro organ twierdzi, iż żądane dokumenty uległy brakowaniu (przez co w sposób pośredni przyznaje, że wcześniej były w jego posiadaniu), to powinien przedstawić okoliczności i ewentualnie dokumenty potwierdzające fakt, że żądana przez J.K. decyzja administracyjna z dnia […] września 1992 r. nr […], wraz z załącznikami, została poddana brakowaniu – z powołaniem się na stosowne przepisy w tym zakresie, tj. na przepisy ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 217 ze zm.) oraz na przepisy rozporządzenia wykonawczego do tej ustawy, tj. rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 20 października 2015 r. w sprawie klasyfikowania i kwalifikowania dokumentacji, przekazywania materiałów archiwalnych do archiwów państwowych i brakowania dokumentacji niearchiwalnej (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 246), ewentualnie na obowiązujące przed nim przepisy rozporządzenia Ministra Kultury z dnia 16 września 2002 r. w sprawie postępowania z dokumentacją, zasad jej klasyfikowania i kwalifikowania oraz zasad i trybu przekazywania materiałów archiwalnych do archiwów państwowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 167, poz. 135).”.

komentarz dr Piotr Sitniewski: BRAWO NSA !