NSA w wyroku z dnia 17.11.2016 r. ( I OSK 1281/15) kontrolował proces realizacji prawa do informacji, w którym WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 29.1.2015 (IV SAB/Po 91/14) stwierdził m.in.: ,,Skoro uczelnia publiczna w zakresie realizacji zadań publicznych – edukacji jest podmiotem wskazanym w art. 4 ust. 1 u.d.i.p. czyli jest zobowiązana do udzielania informacji publicznej w związku z wykonywanymi zadaniami publicznymi i faktem dysponowania majątkiem publicznym. Stanowisko adiunkta jest stanowiskiem związanym z realizacją zadań publicznych uczelni i wynagradzanym ze środków publicznych, tym bardziej informacje związane z zatrudnianiem na tym stanowisku są informacją publiczną w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 2 c i d u.d.i.p., tj. informacją o przedmiocie działalności, kompetencjach, osobach sprawujących w nich funkcje i ich kompetencjach”.

NSA w wyroku stwierdził: ,,Zgodnie z jednolitym orzecznictwem NSA i SN nauczyciel akademicki jest osobą pełniącą funkcję publiczną (zob. wyrok NSA z dnia 18 sierpnia 2010 r. I OSK 775/10; wyrok NSA z dnia 19 kwietnia 2011 r. I OSK 125/11; wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2014 r. I OSK 1978/13; wyrok NSA z dnia 10 kwietnia 2015 r. I OSK 1108/14; wyrok NSA z dnia 8 lipca 2015 r. I OSK 1530/14; postanowienie SN z dnia 25 czerwca 2004 r., V KK 74/04), zaś informacje z naboru na stanowisko związane z pełnieniem funkcji publicznej są informacją publiczną, pozwalają bowiem zweryfikować wynikającą z art. 60 Konstytucji zasadę równego dostępu do służby publicznej (zob. wyrok NSA z dnia 12 czerwca 2014 r. OSK 2488/13). W rezultacie sprawa zatrudnienia nauczyciela akademickiego stanowi sprawę publiczną, a zatem wszelkie informacje jej dotyczące są zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej informacją publiczną. W tym zakresie mieszczą się również informacje wytworzone w ramach konkursu na określone stanowisko nauczyciela akademickiego, o którym mowa w art. 118a ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym”.

,,Sprawa naboru na stanowisko nauczyciela akademickiego wykracza poza prywatny interes osób zainteresowanych tym naborem, gdyż zapewnienie równego dostępu do służby publicznej, transparentnej rekrutacji zgodnej z przepisami prawa oraz wysokiej jakości kadry akademickiej leży w interesie publicznym, rzutuje bowiem na realizację misji szkół wyższych, o której mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym, w postaci “odkrywania i przekazywania prawdy poprzez prowadzenie badań i kształcenie studentów”. Jest to zatem kwestia, mająca znaczenie dla większej ilości osób i grup obywateli oraz dla funkcjonowania organów państwa (por. wyrok NSA z dnia 11 marca 2015. I OSK 918/14). Żądane informacje pozwalają zweryfikować, czy przeprowadzony nabór odpowiadał przepisom prawa i czy nie doszło do nieprawidłowości w postaci zmian zasad naboru w jego trakcie przez ich dostosowanie do jednego z kandydatów, co podważałoby założenie o otwartym charakterze konkursu wynikające z art. 118a ust. 1 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym. Fakt, że żądane informacje mogą służyć do kwestionowania wyników naboru nie podważa ich publicznego charakteru, zwłaszcza że to kwestionowanie może służyć interesowi publicznemu np. mieć na celu napiętnowanie i wyeliminowanie nieprawidłowości”.